Juliette goes South Africa!

Als je naar het 2e voltijd jaar van Charis Bible College Nederland gaat, kom je er niet onderuit: de zendingsreis. Tijdens het 1 jaar heb ik daar al één en ander van mee gekregen. Van de toemalige 2e jaars studenten. Er zijn toen een groep naar Zuid-Afrika en een groep naar Zambia geweest. En omdat ik natuurlijk in het 2e jaar ook een zendingsreis zou gaan maken, rees als gauw de vraag waar ik naar toe zou gaan. Bij The Ark City of Refuge in Zuid-Afrika waren al meerdere jaren groepen geweest, dus dat klonk me een beetje saai in de oren. Zambia, dat was pionieren; nieuw en spannend. ‘Daar wil ik wel heen’.

Ik dacht na over wat er eigenlijk te doen is op één van die bestemmingen, ging bezig mijn leerdoelen op te stellen en te kijken wat bij mijn roeping past. Ik kwam erachter dat activiteiten in Zambia toch minder aansloten bij mij en mijn doelstellingen. Eigenlijk ook wel een beetje een kromme redenatie. Dat je ergens niet naar toe wil omdat zoveel anderen je al zijn voorgegaan. Hoe moet een organisatie in vredesnaam ooit groeien en ontwikkelen als iedereen altijd maar iets nieuws wil doen?

Zo begon er in mij een verlangen te groeien om met kinderen te dansen, te dienen met aanbidding en met mensen te praten en ze te bemoedigen. En ik begon de mogelijkheden daarvoor bij The Ark in Zuid-Afrika te zien. Mogelijkheden om aan mijn leerdoelen te werken; afrekenen met mensen vrees en contact maken met mensen waarbij, naast naar hun te luisteren ook iets kan geven waarmee ze iets kunnen. Op mijn leerdoelenformulier heb ik geen voorkeur voor bestemming aangegeven, want ik vertrouwde God daarin, maar stiekem hoopte ik dat het Zuid-Afrika zou worden. Toen ik vorige week te horen kreeg dat ik inderdaad naar Zuid-Afrika zou gaan, maakte ik een sprongetje.

Van informatie die ik vervolgens op de website van The Ark vond werd ik nog enthousiaster. Het is grote organisatie die alle het mogelijke doet, op praktisch en geestelijk vlak,om mensen te helpen hun leven weer op de rit te krijgen. Er is een afkick kliniek, een bijbelschool, counseling, scholing voor kinderen en volwassen analfabeten, een kinderdagverblijf, trainingen in ouderschap en allerlei levensvaardigheden, cursussen gericht op het genereren van inkomen… te veel om op te noemen. Het meest indrukwekkend vond ik nog wel de resultaten, die in de vorm van cijfers vermeld stonden. Zoveel mensen die aan een baan geholpen zijn of nu aan de universiteit studeren bijvoorbeeld. Wat een voorrecht het is om daar te mogen dienen.

We gaan dus met ongeveer 10 studenten en een aantal begeleiders naar The Ark. Ik mag gaan werken met tienermeisjes, die vaak al getekend zijn door het leven. We gaan samen leuke dingen gaan doen, zoals dansen of muziek maken. Ook mag ik met mensen te praten, en hen te bemoedigen of met ze te bidden. Veel mensen zijn eenzaam en hebben maar weinig liefde gekend. Hoe mooi is het dan om juist aan deze mensen uit te delen wat ik ontvangen heb. Stel je voor dat je van kleins af aan al afwezen ben en je waardeloos voelt en dan komt er iemand van een ander continent, die de moeite neemt om de halve wereld af te reizen, om met je te praten en naar je te luisteren! Ik ben erg benieuwd wat God gaat brengen en zie er met verwachting naar uit. Ook naar de outreaches die we vanaf na de herfstvakantie als voorproefje gaan doen.

Uitgelichte afbeelding: Bobby via Unsplash