Hoe bewerk je blijvende verandering?
Zoals een mens denkt in zijn hart, zo is hij.
Spreuken 23:7 (letterlijk vertaald uit de King James vertaling)
Salomo zei het al – door de wijsheid die hij van God gekregen had – je bent wat je denkt. Logische gevolgtrekking is dan dat als je wilt veranderen wat je bent, je moet veranderen wat je denkt.
Eigenlijk is dit – merk ik – een soort vervolg op mijn vorige bericht. In mijn vorige bericht kwam ik tot de conclusie dat ik mezelf niet kan veranderen en dat een ervaring en een openbaring twee zijn. Dit is wat ik er vervolgens in mijn denken van uitwerkt heb.
Jaren van gesprekken met maatschappelijk werkers, psychologen en pastoraal werkers, assertiviteitstrainingen, presentatie cursussen en versterk-je-eigen-kracht lessen, bevrijdingssessies, encounter weekenden en conferenties, bidden, vasten en publiekelijke geloofsuitspraken, zalving met olie, ontvangen van profetieën en vallen in de geest, mediteren, boeken lezen en naar een Bijbelschool gaan, hebben mij duidelijk gemaakt dat het onmogelijk is een echte, blijvend verandering in mijn leven te bewerkstelligen, zonder mijn denken te vernieuwen.
Een laag zelfbeeld, onvermogen Gods liefde te ervaren, moeite met spreken – met vreemden, voor groepen, zelf met bekenden over ‘moeilijke’ onderwerpen – alle bovenstaande dingen hebben slechts een klein – ik zeg niet: geen – effect gehad. Ik bleef tegen dezelfde dingen aanlopen. Ik had misschien wel meer handvatten om er mee om te gaan, maar ik kwam er niet vrij van. Ik zag geen blijvende verandering in mijn leven.
Ik weet nog goed dat ik eens naar een encounter weekend ging (dan krijg je lessen over wie God is en word je ook bediend door middel van gebed, met als doel een ontmoeting met God te hebben), met de verwachting nu eindelijk eens een keer een openbaring van Gods liefde te krijgen. Terwijl ik teleurgesteld was omdat ik niet kreeg wat ik verwacht had, draaide er een liedje ‘Jesus’ blood never fails me’ en ik dacht: ‘dat weet ik zonet nog niet’, terwijl ik ergens ook wel aanvoelde dat die gedachte niet klopte. Maar waar lag het dán aan?
Na bijna 20 jaar zoeken en dankzij het onderwijs van Charis Bible College en de discipelschapslessen van Mark Backing, ben ik tot de conclusie gekomen dat – zwart-wit gezegd – alle gesprekken en pastoraal werk en alle andere dingen die ik ondergaan heb zinloos zijn als ze niet gericht zijn op de verandering – vernieuwing naar Gods woord – van je denken. Als het denken van de persoon niet veranderd wordt, is het uiteindelijk niet meer dan pappen en nathouden. Dat is tenminste mijn ervaring.
Soms wordt er gesproken over een levensveranderend ervaring. Ik denk dat er niet zoiets is als een levensveranderende ervaring. Ja, een ervaring kan iemands leven veranderden, maar dat komt volgens mij niet door de ervaring zelf, maar doordat de persoon als gevolg van de ervaring anders gaat denken. Het (marginale) effect van al mijn therapieën was volgens mij dat mijn denken op enkele kleine punten vernieuwd werd. Tegelijkertijd was het ontbreken van grote blijvende effecten het gevolg van het onvernieuwd blijven van een groot deel van mijn denken.
Mijn denken is al een heel stuk vernieuwd op het gebied van hoe ik God zie. Niet meer als een god die boos is als je weer gezondigd hebt; je straft met een ziekte of het leven van je kind neemt om je iets te leren, maar als de God die uit liefde zijn Zoon gaf en Hem strafte voor onze zonden, zodat Hij ons niet meer hoeft te straffen. Niet in dit leven en niet in de eeuwigheid. En by the way rekende Jezus net zo goed met ziekten af als met zonden. En als je ervoor openstaat, kan de Heilige Geest je alles uit het Woord leren en heb je daar geen (nare) ervaringen voor nodig. Iemand zegt: ‘door schade en schande word je wijs’, ik zeg: ‘uit Gods woord kun je wijs worden, terwijl je heel wat schade en schande bespaard blijft’. Dat ik verander door de vernieuwing van mijn denken: ik heb bijna 20 jaar besteed aan het zoeken naar ervaringen om ten slotte tot die conclusie te komen, terwijl ik dat al die jaren gewoon in de Bijbel had kunnen lezen.
Het punt waarop ik mijn denken nog mag vernieuwen is hoe ik me zelf zie. Ik mag mezelf zien zoals God in Zijn woord zegt dat Hij mij ziet: gerechtvaardigd, geliefd, God welgevallig, gezegend, gezond, voorspoedig, begenadigd, geborgen in Hem, aan Zijn Zoon gelijk gemaakt, tot alle goede werken die Hij voor mij voorbereid heeft in staat (uiteraard door Zijn kracht). Ik weet zeker dat dat de doorbraak gaat geven waar ik al 20 jaar naar op zoek ben. Iemand zegt: ‘alles wat ik nodig heb is een aanraking van God’. Ik zeg: ‘alles wat ik nodig is het vernieuwen van mijn denken’, want zonder vernieuwing van denken kan ik de ervaring niet vasthouden.
Uitgelichte afbeelding: ian dooley via Unsplash
Eén reactie
Bert Loonstra
Je hebt helemaal gelijk Juliëtte. Door de vernieuwing van je denken kom je in de positie om meer van God te kunnen ontvangen. Het beeld wat je van God hebt, en het beeld dat je van jezelf hebt, dat bepaalt in welke mate je Gods zegen door kunt laten werken.
Maar wat zie je nu als de volgende concrete stap die je kunt doen om de vernieuwing van je denken door te laten werken?