Een nieuw leven

Waarom geloof je in Jezus? Twintig jaar geleden had ik daar niet veel meer op kunnen antwoorden dan: “Om niet in de hel te komen.” En dat zat me dwars. Als dat de enige reden is om in Jezus te geloven is het geloof wel heel zelfzuchtig. ‘Ik kies voor Jezus omdat ik er zelf beter van word.’ Maar dat past toch helemaal niet bij de manier waarop Jezus op aarde leefde, hoe Hij leefde om mensen te dienen en zich tot in de dood voor hen over te geven en waaraan wij geacht worden een voorbeeld te nemen? Diep van binnen heb ik altijd wel geweten dat er iets mis was met dit plaatje. Ja, als je in Jezus gelooft en je bekeerd hebt, ben je na je dood van de hel gered. Maar dat kan toch niet alles zijn? Ergens moet ik geweten hebben dat er meer was, maar wat? En hoe? Op een of andere manier leefde het geloof voor mij niet. Het was niet meer een wat feitenkennis – van feiten die je eigenlijk niet eens kunt weten, maar je kiest ervoor om het te geloven.

Veel mensen hebben een besef dat er meer is tussen hemel en aarde. Veel anderen mensen, zeker westerse mensen met een wetenschappelijke achtergrond zoals ik, niet. Om meer van God en de Bijbel te begrijpen, is het nodig om te onderkennen en te begrijpen dat er naast de natuurlijke wereld ook een geestelijke dimensie is, die met de natuurlijke zintuigen niet waar te nemen is, maar toch net zo echt en reëel als de natuurlijke dimensie. Dat is de dimensie waarin God zich beweegt. God is geest. Jezus heeft een periode in deze zichtbare, natuurlijke wereld geleefd, als mens in een menselijk lichaam, daarna is Hij weer teruggekeerd naar de geestelijke wereld, waar Hij nu aan rechterhand van God zit.

Het 5 of 6 jaar geleden toen ik dat begon te ontdekken. Het begon toen ik een boek las. Het ging over geest, ziel en lichaam. Ik kwam erachter dat ik gelijk had toen ik dacht dat er meer moest zijn dan ‘om niet in de hel te komen’. Dat als je in het evangelie van Jezus gaat geloven er meer gebeurt dan het veiligstellen van je bestemming na je dood. Als je het evangelie aanneemt, zegt de Bijbel, plaatst God je over van het koninkrijk van de duisternis naar Zijn koninkrijk van het licht. En beide koninkrijken zijn geestelijk. Mensen zijn niet alleen natuurlijke wezens (met ons lichaam bewegen we in de zichtbare wereld), maar ook geestelijke wezens. We hebben een geest en kunnen daarmee in de geestelijke wereld bewegen. Maar de mens is wat de Bijbel noemt geestelijk dood. Dat wil zeggen: de geest van de mens is afgescheiden van God. De geest van een mens is van nature onderdeel van het koninkrijk van de duisternis en inactief – óf actief, maar dan zonder God, dat zie je bijvoorbeeld bij paragnosten.

Maar als je het in evangelie gaat geloven kom je geestelijk tot leven, je geest wordt helemaal nieuw en de verbondenheid met God wordt hersteld. Je wordt als het ware geboren in Gods koninkrijk en hoort niet meer bij het koninkrijk van de duisternis. Daarom wordt het ook wel wedergeboorte genoemd. Je bent dan een burger van Gods koninkrijk geworden en dan is het ook de bedoeling dat je als burger van Gods koninkrijk gaat leven. Als je verhuist van Nederland naar Engeland kom je in een ander koninkrijk met andere wetten. Die beschrijven hoe dat koninkrijk werkt. Je moet bijvoorbeeld links rijden in plaats van rechts. Doe je dat niet, blijf je je aan de Nederlandse manier vasthouden, dan kom je in de problemen. Zo werkt het ook als je een burger van Gods koninkrijk bent. Natuurlijk blijf je ook een Nederlander of wat je nationaliteit ook is. Want Gods koninkrijk en het geestelijke burgerschap bestaat naast het natuurlijke burgerschap. Maar als we wedergeboren zijn, is het mogelijk om in dit natuurlijke leven te leven als burgers van Gods koninkrijk. Niet meer volgens de principes van de wereld, maar volgens de geestelijke principes van Gods koninkrijk.

Een voorbeeld hiervan is genezing. Als je ziek bent ga je naar de dokter. Daar denk je niet over na, dat is heel gewoon. Het is raar als je het niet doet. Maar de Bijbel zegt onder anderen dat de striemen op Jezus’ lichaam, die Hem werden toe gebracht door zweepslagen, ons genezing hebben gebracht, dat Jezus ons bovennatuurlijke wijze kan en wil genezen. Dat wij dat op bovennatuurlijke wijze genezing kunnen ontvangen door gebed en geloof. En dat wij in bovennatuurlijke gezondheid en bovennatuurlijke voorziening kunnen leven.

Toen ik dat boek over geest, ziel en lichaam las, gevolgd door meer boeken van dezelfde schrijver, kreeg ik het verlangen om ook zo – bovennatuurlijk – te leven. Ik worstelde namelijk met ongewenste kinderloosheid en op bovennatuurlijke manier toch nog kinderen krijgen, dat wilde ik wel. Ik wist dat God kinderen (en veel andere dingen) wilde geven en ik wilde niets missen van wat Hij me wilde geven. Dus schreef ik me in voor een bijbelschool. Ja, ik voelde me daartoe ook geleid, ik ervoer dat God het van me vroeg en ik wilde gehoorzaam zijn, maar ik realiseer me nu pas hoe ik-gericht ik toen nog was.

Eigenlijk begin ik nu pas echt te beseffen wat het inhoudt als je in Jezus gelooft en je bekeert. Het begrip bekering alleen al. Het is geen ticket naar de hemel – ook al is dat er wel een gevolg van. Het is je afkeren van je wat je voorheen deed, hoe je voorheen leefde, waarin je voorheen geloofde, je omkeren en een nieuw leven gaan leven. Veranderen van waar je voor leeft en waar je je zinnen op zet. Kiezen voor een volledig ander, nieuw leven. Het eeuwige leven, zoals het leven met God genoemd wordt, begint niet als je dood bent. Het begin op het moment dat je je bekeert tot het evangelie van Jezus. Je krijgt het gratis. Het is daarna aan jou om erin te wandelen. En dat is alles behalve gratis.

De moeilijkheid van het leven met en voor Jezus is dat het om Hem draait – niet om jou en je comfort. Je kunt pas echt het nieuwe leven leven als je je oude leven loslaat, je alles opgeeft. Je wensen, je toekomstplannen, je oude manieren van doen, je rechten. Het kost je alles. Je vrienden of andere relaties, je baan of je leven. Al ga je niet letterlijk dood, dan is het nog een afsterven van je oude leven en je eigen ik. De laatste 2 jaar ben ik me er veel meer van bewust geworden dat het niet om mij draait en de vervulling van mijn wensen en verlangens. Als discipel van Jezus volg je Jezus. Je zoekt eerst Zijn koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dan komen de dingen je nodig hebt – de dingen waarvan God vindt dat je ze nodig hebt – vanzelf. Op Zijn tijd.

Geloof het of niet: ik begin nu pas langzaam wat te begrijpen van het goede nieuws van God. Van het kruis. Van wat Jezus daar gedaan heeft en wat daarvan de effecten zijn op de mens. Van wat het betekent en wat God er mee gewild en bedoeld heeft. Wij kennen de diepten van het ware evangelie, van het kruis van Jezus nauwelijks. Want wij zijn daarin niet onderwezen. De preken die je in de gemiddelde kerk hoort raken slechts het oppervlak. Want hoe kunnen we, als we het zelf niet weten, hetaan anderen doorgeven? En we hebben de Bijbel niet bestudeerd en ons niet door de Heilige Geest laten onderwijzen in de waarheid. Hoe goed kennen we Jezus eigenlijk en hoe diep zijn we doordrongen van wie Jezus echt (voor ons) is? Mensen, we hebben het nodig om een openbaring van het kruis te krijgen en van wie Jezus is, Hem te zoeken en met Hem een persoonlijke relatie aan te gaan. Dan zullen we ook ontdekken wat Zijn koninkrijk is hoe het werkt en hoe wij erin kunnen bewegen. Dat geldt niet alleen voor beginners, maar ook voor mensen zoals ik, die al hun hele leven gelovig zijn, een Bijbelschool hebben gedaan of leiders in de kerk zijn.

Jezus zegt: “wie zijn leven wil behouden zal het verliezen, maar wil het voor Mij verliest zal het vinden”. Hoewel ik niet perfect ben en nog regelmatig gewoontes en patronen uit mij oude leven tegenkom, die – hoe pijnlijk ook – doorbroken moeten worden, kan ik getuigen als je er doorheen gaat het je achteraf veel vreugde geeft. Mijn leven ziet er totaal anders uit als 6 jaar geleden. Niet voor niets noem ik het ‘mijn vorige leven’. Ik doe vrijwel niets meer met wat ik vroeger heb opgebouwd, mijn opleiding, de toekomst die ik had uitgestippeld of mijn kinderwens die nog altijd niet vervuld is. Mensen verklaren me voor gek. Anderen maken me uit voor lui of overgeestelijk. Er zijn er ook die me een bron van inspiratie vinden. En ik? Ik prijs mezelf gelukkig. Ik ben er op gericht het leven te leven wat God voor me heeft bedoeld. Niet dat alle omstandigheden (al) zijn hoe God het bedoeld heeft. Niet dat ik nooit fouten maak. Het is niet gemakkelijk, vaak pijnlijk en zeker niet comfortabel, maar het is het mooiste leven dat er bestaat. Omdat het is waar je voor gemaakt bent.

Uitgelichte afbeelding: Nicolas Moscarda via Unsplash