Het vaderhart van God – en meer

God is onze Vader. Hij neemt ons aan als Zijn kinderen, als Zijn zonen om ons een erfenis te geven. Hij heeft ons, zoals de Bijbel in Johannes 1:12 en 13 zegt: macht gegeven om kinderen van God te worden als wij in Zijn naam geloven. Dan worden wij uit God geboren. Hij heeft ons mede-erfgenamen gemaakt met Zijn Zoon Jezus Christus. God is een liefhebbende, goede, perfecte vader. Hoe goed je eigen biologische vader ook is, niemand kan tippen aan het vaderschap van God. Helaas is het beeld dat veel mensen van God als vader hebben gekleurd door de ervaring met hun eigen vader en hebben ze moeite met het ontvangen van Gods vaderliefde.

In de kerk – in elk geval in mijn omgeving – is er veel aandacht voor het kennen van God als vader. ‘Het vaderhart van God’ is een thema dat regelmatig terugkeert op conferenties, bijbelscholen enzovoorts en ook in de teksten de liederen. Ik was laatst nog op een conferentie waar de nodige aandacht was voor het goede vaderschap van God. Er lijkt een beweging in de gemeente gaande waarin er veel nadruk gelegd op de vaderliefde van God. We mogen als kind bij hem schuilen en bij hem op schoot kruipen. Hij is onze beschermer en degene die ons voedt en verzorgt. En natuurlijk is dat allemaal waar en het is allemaal bijbels, daar wil ik geen afbreuk aan doen, maar toch mis ik iets. Ik mis Jezus in het verhaal! Alles is toch door Hem en voor Hem geschapen (Rom. 11:36)? Hij is toch degene die het perfecte beeld van God weergeeft (Heb. 1:3) en degene die ons God doet kennen (Joh. 1:18)?

Ja, God is onze Vader en ja, Hij heeft ons (als wij het evangelie geloven) als Zijn kinderen aangenomen. En dat is iets groots en bijna niet te bevatten. Dat de God Die hemel en aarde schiep Zich met ons, nietige mensjes, wil bezig houden en ons zo lief had dat Hij hemel en aarde heeft bewogen om ons tot Zijn kinderen te maken. Kun je je voorstellen? Dat de allergrootste God jouw Vader is? Dat Hij elk moment klaarstaat om je te troosten of je een knuffel te geven en dat je Pappa je hand vasthoudt als je het moeilijk hebt, dat Hij met je danst als je blij ben. Dat Hij trots is op zo’n zoon of dochter als jij? Wat geweldig!

Maar daar stopt het niet. Er is meer. Want het was niet Zijn bedoeling dat wij als (kleine) kinderen zouden blijven. Hij wil dat wij als Zijn kinderen volwassen worden (zie oa Ef. 4:13,14, Heb. 5:11-14). Want Hij heeft ons niet alleen bestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, Hij heeft ons bestemd als bruid voor Zijn Zoon Jezus. En Hij gaat Hem geen kind-bruid geven. De bruid van Christus is de gemeente als geheel, maar ik geloof dat de beloftes voor de gemeente ook op ons persoonlijk (als deel van die gemeente) van toepassing zijn.

Ik weet niet hoe het met mannen zit, maar dames, wie wil er nou niet een man je hart verovert. Een man die om echt om je geeft. Een man die niet uit is op je lichaam, maar op je hart, die jou wil kennen en weten wat er in je hart omgaat en wie je echt bent. Iemand die je oprecht lief heeft, niet om wie je bent vanbuiten, maar om wie je bent vanbinnen. Iemand met wie je je diepste gedachtes kunt delen. Verlangt niet elke vrouw ernaar om de diepten van haar hart bloot te geven aan iemand die echt te vertrouwen is, iemand die er alles voor over heeft om jou echt te kennen en te koesteren en je de veiligheid zou geven die je nodig hebt om je hele ziel en zaligheid bloot te geven, want ten diepste verlang je ernaar gekend en geliefd te zijn. Jezus is die Man!

Ik las een keer in Efeze 5 over de verhouding tussen man en vrouw in het huwelijk. Het trof me hoe hier beschreven staat hoe Jezus Zichzelf als bruidgom voor Zijn bruid, de gemeente, heeft overgegeven en alles gedaan heeft om haar als Zijn gelijke – gelijk in heiligheid en smetteloosheid, vrij van schuld en schaamte – naast Zich te plaatsen en haar te koesteren, vol liefde en waardigheid. Hij wil ons naast Zich plaatsen als Zijn gelijke (zie ook 1 Joh. 4:17)! Dat gaat nog dieper dan een vader-kind relatie. Want een vader-kind relatie is in feite een ongelijkwaardige relatie (net als bijvoorbeeld en leraar-leerling relatie of een dokter-patiënt relatie). De vader staat boven het kind. En zelfs als het kind volwassen is, blijft vaak de ongelijkheid bestaan of ontstaat er wrijving omdat de vader en het kind het lastig vinden om elkaar en/of zichzelf als elkaars gelijken te zien. Maar een man-vrouw relatie, een huwelijk, is (als het goed is) een gelijkwaardige relatie tussen 2 volwassenen. Het is ook de relatie waarin de diepste vorm van intimiteit kan bestaan en de diepste vorm van eenheid.

Jezus nodigt ons uit om met Hem mee te gaan: Sta op, Mijn vriendin, Mijn allermooiste en kom! Want zie, de winter is voorbij, de regentijd is over en voorbijgegaan. De bloemen laten zich zien op het land, de zangtijd is aangebroken. Sta op, Mijn vriendin en kom, Mijn allermooiste! Mijn duif in de kloven van de rots, in de schuilplaats van de bergwand, laat Mij uw gedaante zien, laat Mij uw stem horen. Want uw stem is zoet en uw gedaante is bekoorlijk. Alles aan u is mooi, Mijn vriendin, er is geen enkel gebrek aan u. U hebt Mijn hart veroverd, Mijn zuster, Mijn bruid, u hebt Mijn hart veroverd met één blik van uw ogen, met één schakel van uw halsketting (Uit Hooglied 2:10-14, 4:7-9).

Hij wil je zo oprichten dat als mensen naar je kijken, ze zich afvragen: Wie is zij die verschijnt als de dageraad, mooi als de volle maan, zuiver als de gloeiende zon, schrikwekkend als zij die vaandels opheffen? (Hooglied 6:10) En het antwoord ligt besloten in het leunen op Hem als onze Geliefde (Hooglied 8:5). Hij wil dat je je geliefd weet door Hem: Ik ben van mijn geliefde en Zijn verlangen gaat naar mij uit (Hooglied 7:10). Ja, Gods Geest verlangt vurig naar ons met afgunst (Jakobus 4:5). Jezus wil ons helemaal voor Zichzelf. Hij wil niet dat we (kleine) kinderen blijven, Hij wil dat we op gaan staan en gaan schitteren, Hij wil dat Zijn heerlijkheid over ons gezien wordt (Jesaja 60:1).

Jezus heeft alles gedaan om ons als Zijn bruid aan Hem gelijk te maken in heiligheid en reinheid. Wist je dat er een moment in tijd is geweest dat Adam in dezelfde positie was als Jezus? Eva was al in zonde gevallen, maar voordat Adam van de verboden vrucht at was hij nog rechtvaardig. Door ook daarvan te eten maakte hij zichzelf in zondigheid gelijk aan Eva. Maar wat als hij toen hij nog rechtvaardig was aangeboden had om de straf voor Eva’s zonde te dragen? We zullen het nooit weten. Wat we wel weten is dat Jezus – ook wel de 2e Adam genoemd (1 Kor. 15:45) – de straf voor de zonden van de hele wereld gedragen heeft. Hij heeft Zichzelf niet verlaagd naar het niveau van de mens, maar hij verhoogt Zijn bruid tot Zijn eigen niveau van heiligheid.

Als wij Zijn evangelie aannemen, dan brengt Hij ons terug naar onze originele staat; dat is Zijn niveau van heiligheid – zoals Hij ons als mens bedoeld heeft en zoals Hij ons zag toen Hij ons maakte, toen we nog niet aangetast waren door de zonde. En ook geeft Hij ons onze bestemming terug, onze identiteit en onze autoriteit, die we van Hem gekregen hadden. Gods plan met de wereld is eigenlijk niets anders dan het herstellen van alles wat door de zonde kapot is gegaan en het terug te brengen in de originele staat, terug naar zoals Hij het vanaf het begin bedoeld heeft.

Uitgelichte afbeelding: Liv Bruce via Unsplash