Lijden
Crises zijn de moeilijkste, maar ook mooiste tijden van je leven.
Onbekend
Ik weet niet van wie deze quote is, maar het is zeker waar. Dat is tenminste mijn ervaring – en die van meer mensen, weet ik, bijvoorbeeld degene die gistermorgen op Groot Nieuws Radio werd geïnterviewd in het programma Bij Jorieke.
Er is niets waarin je Gods troostende aanwezigheid zo kunt ervaren als in lijden. Tijden van crisis zijn ook de tijden waarin je het meest kunt leren. Over het leven, over wie God is, over wie je zelf bent. Het zijn tijden waarin je relatie met God of met mensen met wie je de crisis doormaakt zich kan verdiepen. Te weten hoe liefdevol en trouw God is één ding, het aan de lijve te ondervinden gaat veel dieper.
Ik las eens van iemand die zei liever zijn tijden van lijden over te willen doen dan zijn tijden van succes. Nu ik zelf een moeilijke periode doormaak en Gods troost en nabijheid daarin ervaar, snap ik wat die persoon bedoelt. Als je ervaart hoe mooi het is om Gods nabijheid in je pijn te voelen, hoe het je in Zijn armen kan drijven – ik begon gedachten te krijgen als: wat zijn die moeilijkheden eigenlijk geweldig, – moet je uitkijken dat je het lijden zelf niet gaat verheerlijken.
We moeten niet vergeten dat lijden niet van God komt. Het is een gevolg van de gebrokenheid van de wereld. Wij lijden omdat we in een gebroken wereld leven. Als we straks voor eeuwig bij God zijn, zal ook het lijden voorbij zijn. Bij God is geen lijden. Hij veroorzaakt het niet en Hij staat het ook niet toe. Het lijden dat ons overkomt, is direct of in-direct het gevolg van mensen die hun vrije wil gebruiken of gebruikt hebben om kwaad te doen. God verleidt niemand met het kwade, maar het is de slechtheid (zonde) in mens zelf die dat doet (Jak. 1:13-15; gelukkig hoeft de mens niet aan het kwade overgeleverd te zijn, lees hier hoe je er los van kunt komen).
Met de stelling van lijden als doel ons dichterbij God te brengen ben ik het niet eens. Het kan er een gevolg van zijn, dat wel, maar het is niet het dóel. Lijden dient geen ‘hoger doel’. In feite is het zinloos. De Bijbel noemt het gebroken zijn van de wereld (als gevolg van de zondeval) het ‘aan zinloosheid overgeleverd zijn’ van de schepping (Rom. 8:20). Des te groter is het wonder dat God het zinloze lijden dat Hij níet bedacht, veroorzaakt of toegestaan heeft tòch ten goede kan gebruiken voor wie Hem liefhebben (Rom. 8:28)!
God maakt iets goeds uit iets kwaads en schoonheid uit de as. Hij gebruikt dat wat je zou vernietigen om je te zegenen. Hoe ontzagwekkend is dat? Lijden is geen zegen; het is een vloek, maar de manier waarop God het omkeert is een zegen! Ik kan niet anders dan onder de indruk zijn van Zijn oneindige grootheid en Hem danken en aanbidden om wie Hij is.
Uitgelichte afbeelding Ksenia Makagonova via Unsplash