Het jaar van…

Zo, wat is het weer snel gegaan. Weer een jaar voorbij. Tijd om de balans op te maken. Ik heb niet altijd iets gehad met terugblikken, maar ik had al een aantal dagen de behoefte om stil te staan bij wat dit jaar me gebracht heeft. De dalen waren diep, maar de hoogtes waren hoger; het resultaat is positief!

2021 was het jaar dat ik:

• Een geloofscrisis heb doorstaan.
• De stabiele factor van onze afdeling op mijn werk was.
• Tot de ontdekking kwam dat ik hoogbegaafd ben (wat een rotwoord, alsof ik meer of beter ben dan anderen, nou, ik dat ben niet, hooguit anders).
• Een vast dienstverband kreeg.
• In mezelf investeerde door deel te nemen aan een online coachingstraject waarbij je filmpjes van jezelf moest insturen in een facebookgroep.
• Afscheid heb moeten nemen van onze kat Maggie en 3 dierbaren.
• Een nieuwe stukje Nederland ondekte: Texel.
• Één van mijn hobby’s opnieuw oppakte: fotografie.
• Begon met het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek.
• De wanhoop nabij was, maar nog leef.

• Mezelf wist te behoeden voor een burn-out.
• Besloot zo min mogelijk over c te willen weten.
• Uit een vliegtuig sprong.
• Iets wat heel mooi is en reden tot dankbaarheid, maar ook heel verdrietig en te kwetsbaar om hier verder te delen.
• Mensen die me iets aangedaan hadden heb vergeven op zo’n manier dat ik nu geen gevoelens van wrok of wat dan ook meer heb.
• Op mijn werk mijn nek uitstak om iets voor elkaar te krijgen.
• Begon met een opleiding tot kledingcoach.
• Investeerde in mijn sociale- en werkgerelateerde contacten en leuke nieuwe contacten opdeed.
• Meer leerde voelen en begrijpen van Gods liefde en ontdekte dat ik toch wel ooit onvoorwaardelijke liefde heb ervaren.

• Nieuwe dingen over mezelf ontdekte; wat mijn superkrachten zijn en dat ik leef om die juist in te zetten in een tijd als deze.
• Meer leerde over boekhouden en dankzij de nieuwe ontwikkelingen op mijn werk ook onze eigen boekhouding een stuk gemakkelijker kon maken voor mezelf.
• Nog iets wat te kwetsbaar is om hier te delen. Ik bid er veel voor dat begint zijn vruchten af te werpen, vooralsnog vooral in mijn innerlijke houding.
• Mezelf staande hield in moeilijke omstandigheden.
• Nieuwe dingen over mijn achtergrond ontdekte en voor het eerst dat ik me kan herinneren met mijn vader praatte over zijn verleden.
• Op allerlei manieren uit mijn comfortzone ging en daarvan genoot – in de meeste gevallen.

Toen 2021 begon had ik last van gevoelens van eenzaamheid. Nu heb ik dat soms nog. Soms voelt het alsof ik maar half leef, maar als ik zo naar dit lijstje kijk, voel ik me toch vol en dankbaar voor een jaar van persoonlijke groei en ontwikkeling. Ik geloof niet dat ik ooit zo uit mijn comfortzone ben gegaan en ook niet dat ik ooit zo hard ben gegroeid. En dat gaat in 2022 gewoon door. Ik ben soms nog steeds zo zoekende naar wie ik ben en mag zijn en wat ik nou echt wil. Ik heb al afspraken in januari staan om daar met mensen over te praten, dus ik ga gewoon lekker door in waar ik al mee bezig was.

Met Jezus ga ik mijn zwaarste verliezen omzetten in mijn grootste bron van kracht en hoop. Om opnieuw de wereld open, nieuwsgierig en onbevangen tegemoet te kunnen treden. Om te kunnen leven in liefde en verbondenheid.

Uitgelichte afbeelding Mikel Parera via Unsplash