De God van herstel

Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd. Over mezelf, mijn identiteit, over God en de Bijbel, over relaties. Ik begin eindelijk iets te begrijpen van wie Jezus is en wat het betekent om een persoonlijke relatie met Hem te hebben. Niet dat ik niet wist – met mijn verstand – dat het bestond of dat dat is waar het in het christelijk geloof om gaat, maar ik kon er gewoon weinig mee, ik kon me er niets bij voorstellen. En nu ik Hem beter leer kennen, mijn vertrouwelijke omgang met Hem groeit en Hij me meer en meer openbaart en laat zien, zie ik één grote rode draad lopen door alles wat Hij me laat zien. Het woord waarmee je het doel van alles wat God doet kunt samenvatten is: herstel.

Meestal zeggen we dat het niet zo zinnig is om naar het verleden te kijken. “Wie zijn hand aan de ploeg slaat en achterom kijkt is niet geschikt voor het koninkrijk van God,” zegt Jezus (Luk. 9:62). De vrouw van Lot veranderde in een zoutpilaar toen ze achterom keek (Gen. 24:26). “Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak iets nieuws…” (Jes. 43:18,19) is een prachtige belofte die regelmatig wordt aangehaald. En het is waar: het is niet goed om eindeloos in je verleden te blijven hangen, te blijven kijken naar wat er niet goed was of juist wel. Maar toch kun je er niet om heen om soms naar het verleden te kijken. Zoals ik al schreef in mijn vorig blog Jeugdtrauma is het niet mogelijk om de pijn uit het verleden echt achter je te laten zonder er eerst doorheen te gaan. Als je dat doet kun je het verleden loslaten en kun je gaan leven in het heden (met een hoopvolle verwachting voor de toekomst).

Een terugblik in de schepping, een terugblik naar waar het begon – in Genesis – toen de wereld nog niet verpest was door de zonde, laat zien hoe God het altijd bedoeld heeft. We spreken vaak van: ‘later, als alles nieuw is…, o, wat heerlijk zal dat zijn…’ Sommigen beseffen dat het eeuwige leven met God hier op aarde al begint; op het moment dat je tot geloof komt, dat je dan een nieuw mens wordt. Maar voor mij was het zo verrijkend om te kijken naar het begin, naar hoe God het bedoeld heeft; Hij schiep een perfecte wereld met perfecte mensen, met wie Hij in verbondenheid zou leven. Hij gaf de mensen identiteit, bestemming en autoriteit. Hij maakte ze om door Hem en door elkaar geliefd te worden en gaf ze alles wat ze nodig hadden. En als ik daarnaar kijk, dan besef ik dat alles wat God nu doet, erop gericht is om de wereld en de mensheid tot herstel te brengen en alles terug te brengen naar de toestand zoals die was voordat de zonde zijn intrede deed.

God had het zo perfect gemaakt en bedoeld, Hij wilde de mensen overladen met Zijn liefde, maar de duivel maakte alles stuk. Hij verleidde de mensen tot zonde en zorgde er zo voor dat ze zich van God afkeerden. Zo kwam er een breuk tussen God en de mensen en kon Hij ze niet meer met Zijn liefde bereiken. En met de zonde kwamen ook dood en verderf in de wereld (Rom 5:12). In plaats van elkaar lief te hebben, gingen de mensen elkaar kwaad doen. In Gods perfecte wereld was het een hemel op aarde, maar de mensen (direct of indirect aangejaagd door de duivel) maakten het tot een hel op aarde. Ja, wij in het westen zitten (relatief) hoog en droog, maar op zoveel plaatsen is er oorlog en honger en ellende.

Maar toen… toen kwam God met de ultieme oplossing. Hij betaalde de ultieme prijs om af te rekenen met de zonde en zijn vernietigende effecten. God werd Zelf mens en droeg de straf voor de zonden door te sterven aan een kruis en overwon de dood door op te staan uit de dood (1 Kor. 15:21,22). En nu is de weg vrij! De weg tot God. De weg tot herstel. De weg tot het eeuwige leven.

We leven nu nog in een gebroken wereld. Ooit zal God de hemel en de aarde nieuw maken; terugbrengen naar de originele onaangetaste staat. Maar tot die tijd woont Hij met Zijn Geest in ons, christenen (Rom. 8;18-23), en wordt Zijn koninkrijk door ons heen zichtbaar. Straks zal het volmaakt zijn, maar God is nu al bezig met het herstel in ons en door ons.

Toen ik ruim een jaar geleden een nieuwe stap zette in het luisteren naar Gods stem en Hem persoonlijke vragen begon te stellen en mijn hart met Hem begon te delen, begon er een proces van herstel. Onder anderen herstel van mijn identiteit en mijn vrouwelijkheid; het eerste wat Hij me liet zien over mijn identiteit, over de kern van wie ik ben was dat ik een vrouw ben. Misschien klinkt het raar, maar het vrouw-zijn van een vrouw is een heel wezenlijk onderdeel van haar identiteit. Een vrouw is geen man, en een man geen vrouw. Vreemd genoeg hebben veel vrouwen het gevoel in een mannenwereld te leven waarin je alleen echt mee kunt doen (aan de top) door als een man te worden, terwijl mannen juist ervaren dat ze in een vrouwenwereld leven waar alles draait om emoties en gevoelens. Ook die sekse-verwarring wil God herstellen, want Hij schiep de man mannelijk en de vrouw vrouwelijk (Gen 1:27). Hij wil vrouwen – en niet in de laatste plaats mijzelf – herstellen in hun identiteit en positie. En ik neem aan dat Hij voor mannen hetzelfde wil doen.

God wil ook het huwelijk en seksualiteit; de eenheid tussen man en vrouw herstellen. De seksualiteit zoals die vaak op tv en degelijken wordt afgeschilderd heeft weinig meer te maken met de seksualiteit zoals God die bedoeld heeft. God heeft het bedoeld als afspiegeling van de relatie tussen Jezus en de gemeente, iets wat heilig en zuiver is. Hierover meer in een volgend blog.

God heeft ook de aanbidding – dat is de vertrouwelijke omgang tussen God en mens – hersteld. De mensen leefden in verbondenheid met God. Door de zonde werd die verbondenheid verbroken. God stelde een offerdienst in waardoor Hij via speciale rituelen door speciale mensen een soort van benaderd kon worden, maar de gewone mens had geen toegang en het was niet mogelijk om face to face contact met God te hebben. Nu is de toegang door Jezus’ offer aan het kruis hersteld. Het was die vertrouwelijke omgang waardoor bij mij het herstel-balletje ging rollen.

In deze zelfde periode kwam ik in het leiderschap van onze gemeente. En over de gemeente liet God zien dat Hij ook die wil herstellen. ‘We willen een gemeente zijn zoals God het vanaf het begin bedoeld heeft’ werd een kernzin in onze gemeente. Er is veel kapot in de gemeente (in het algemeen). Hoe vaak hoor je niet van machtsmisbruik of manipulatie in de gemeente? Of scheuringen. Of oplichting. Of broeders en zusters die tegen elkaar opstaan en elkaar voor de rechter slepen. Ik heb het allemaal aan den lijve ondervonden of van dichtbij meegemaakt. Eigenlijk helemaal niet vreemd dat er steeds meer ‘kerkloze’ gelovigen zijn. De gemeente is bedoeld om als lichaam te functioneren met Jezus als hoofd (zie oa 1 Kor. 12 en Ef. 4), maar hoeveel komt daar in de praktijk van terecht? De onderlinge liefde (Joh. 13:35) en eenheid (Joh. 17:21) zijn vaak ver te zoeken. Maar er is hoop: Jezus herstelt het lichaam. Hij reinigt en heiligt Zijn bruid, de gemeente, door Zijn woord (Ef. 5:25b-27).

God wil herstel geven op alle vlakken van het leven. Ook op het gebied van gezondheid. Jezus droeg niet alleen onze zonden, maar ook onze ziekten (oa Mat. 8:16,17). Ik was vroeger heel vaak verkouden. Sinds ik besef dat Jezus ook de ziekten heeft gedragen bijna niet meer. Ik vraag me af of mijn huisarts me nog kent, want ik ben er in geen jaren meer geweest.

Ik durf zelfs te zeggen dat God herstel wil geven op het gebied van vruchtbaarheid. Ook al ontbreekt daarvan bij ons tot op heden de praktische uitwerking, de Bijbel staat vol met beloftes daarover (oa Ex. 23:26). Ik ben er vast van overtuigd dat ook vruchtbaarheid onder het herstel-totaalpakket van God valt. Evenals rust voor de vermoeide (Mat. 11:28), vrijheid van depressie, zorgen of onderdrukking, herstel van beschadigde emoties en ongezonde patronen, bevrijding van verslavingen en gebondenheden. Dit alles met als doel dat wij gaan leven in herstelde verbondenheid met God en opstaan en in onze herstelde bestemming gaan wandelen en zo een stuk van Gods koninkrijk van herstel in deze kapotte wereld laten zien.

Ik kan niet precies uitleggen hoe Gods herstelwerk precies werkt. Alleen dat het gebaseerd is op het kruis en dat geloof en openbaringen uit de Bijbel een belangrijke rol spelen. En dat de duivel er niet blij mee is, dat is me ook duidelijk geworden. In hetzelfde jaar van herstel dat ik achter de rug heb heeft hij op geraffineerde wijze geprobeerd alles weer te roven en kapot te maken, onder anderen door mijn relatie met Jezus te verstoren. Op een gegeven moment kon ik gewoon niet meer Bijbellezen. Ja, ik kon het wel lezen, maar ik kreeg gewoon geen openbaringen meer. Dat was wel een effectieve tactiek van de duivel, waardoor het herstel-proces – hoewel er uiteindelijk niet veel geroofd werd – tot stilstand kwam. Nadat ik het onderkende en de deuren waardoor hij binnen had weten te komen sloot, heb ik het proces samen met God weer opgepakt.

Dus: blijf dicht bij God. Hij is de bron van herstel. Hoe kapot iets ook is, als je Hem de kans geeft, zal Hij herstel geven!

Uitgelichte afbeelding: Jaime Spaniol via Unsplash