Vrij om de levende God te dienen!

Want als het bloed van stieren en bokken en de as van de jonge koe, op de verontreinigden gesprenkeld, hen heiligt tot reinheid van het vlees, hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen!

Hebreeën 9:13,14

Ruim een jaar geleden schreef ik een blog over vrij zijn van veroordeling. Daar verwoorde ik hoe ik soms nog worstelde met onder anderen zelfveroordeling. Vanochtend las ik een artikeltje over het geven van feedback. Ik dacht: Niet alleen het geven, maar ook – en misschien wel juist – het ontvangen van feedback is een kunst. Want juist het goed ontvangen van feedback vereist een zekere mate van volwassen zelf(of God-)verzekerdheid, zodat je jezelf niet zo snel veroordeeld of bekritiseerd voelt.

Als je regelmatig feedback geeft merk je dat sommige mensen die heel goed kunnen oppakken terwijl je bij anderen de feedback heel voorzichtig moet brengen, vooral niet te direct, eerst 10 keer om de hete brij heen draaien, met heel veel woorden – en vooral niet de verkeerde, want als je maar een half woord verkeerd zegt, voelen ze zich al veroordeeld.

Vaak hoor je in christelijke liedjes teksten als ‘Ik besef te weinig dat ik dit (Gods goedheid) niet verdien.’ Ik zeg: de meeste christenen beseffen dit juist te veel! Zo vaak zijn we bezig met wat ‘goed’ of ‘kwaad’ is en of hetgeen we doen wel ‘goed’ is. We proberen de mensen op die manier te bewegen tot de doen van het goede, maar we beseffen niet dat we dan nog steeds leven vanuit onze ‘oude mens’, en als het ware vanuit (de boom van) kennis van goed en kwaad. We kunnen mensen misschien laten bewegen van de kwade- naar de goede takken van de boom, maar het is nog steeds de verkeerde boom. Want het gevolg van mensen op hun tekortkomingen blijven wijzen is dat ze zich zondig, slecht en ongeschikt om door God gebruikt te worden voelen. Natuurlijk is er een moment wanneer iemand tot het besef komt dat hij zondig is en dat hij daarom Jezus nodig heeft, maar na zijn bekering, zou hij daar niet in moeten blijven hangen.

Wij, die tot wedergeboorte zijn gekomen zijn namelijk een nieuw mens geworden en wij mogen leven vanuit Christus, die de boom van het Leven is. We hoeven niet meer te leven uit de kennis van goed en kwaad, maar wij mogen leven vanuit Christus en wie wij zijn in Hem. In feite zegt de bijbel dat het oude voorbijgegaan is en wij de gerechtigheid van God zijn, in Christus. We mogen in vrijheid en dankbaarheid genieten van alles wat Hij ons in zijn goedheid geschonken heeft, in de wetenschap dat Jezus onze zonden heeft weggedragen en God er niet meer aan denkt. En als God zich onze zonden niet herinnert, waarom zouden wij ons er nog zoveel aandacht aan besteden.

Ik heb ontdekt dat als met je hart je weet dat God je niet meer veroordeelt, dat Jezus je zonden heeft weggedragen, dat je in Hem een nieuw mens bent geworden – het oude is voorbij gegaan en zie, alles is nieuw geworden. Als je weet dat je de rechtvaardigheid van God in Christus bent en als je gekozen heb je zelf niet meer te veroordelen omdat God dat ook niet doet, dan kun je je ervan bewust zijn dat je in jezelf niets bent, dat je menselijke rechtvaardigheid als een bezoedeld kleed is en dat je niet meer verdient dan de hel, zonder je veroordeeld te voelen!

Toen ik serieus begon te verlangen naar meer van God en Hem begon te zoeken en geen genoegen meer nam met mijn huisje-boompje-beestje-bestaan wist ik niet eens dat er een dergelijke vrijheid bestond! Ik kan getuigen dat – zoals de bovenstaande bijbeltekst zegt – als het bloed van Jezus je geweten reinigt – als je vrij komt van veroordeling, dat je vrijmaakt om de levende God te dienen. Als je vrij bent van veroordeling, ben je vrij om leven zoals God het bedoeld heeft, wandelend in Zijn bestemming  Jezus navolgend, gevolgd door wonderen en tekenen, de werken van de duivel vernietigend.

Ik sta aan het begin van zo’n leven, ik zie al wonderen onder mijn handen gebeuren en ik zeg je: het heeft niets te maken met wie ik ben in mezelf of mijn eigen goedheid, want op basis daarvan verdien ik nog steeds niet meer dan de hel. Ik ben het niet, maar het is Christus die door mij heen leeft. En ik heb daar geen speciale zalving voor. Ik ben niet bijzonder, maar ik heb een bijzondere God. En als jij die bijzondere God ook hebt, kun jij ook dit ook.

Waarschijnlijk zul je – net als ik – enige tijd nodig hebben om het besef van wie je bent in Christus in je hart te laten groeien, wellicht zul je je denken op sommige (of vele) punten moeten vernieuwen. Nogmaals, het heeft niet met mij te maken, het heeft niets met jou te maken, het enige wat je hoeft te doen is toestaan dat God om met je aan het werk te gaan. En als je dat doet, zal je leven – net als het mijne – nooit meer hetzelfde zijn.

Uitgelichte foto: Aditya Saxena via Unsplash