Audities

Vorige week heb ik weer eens een nieuwe ervaring opgedaan. Ik heb mijn talenten ingezet om de audities voor het aanbiddingsteam op CBC muzikaal te begeleiden. En daarbij in begrepen dat naar mijn mening gevraagd werd over de ‘geschiktheid’ van de kandidaten. Dat was een uitdaging. Je mening geven terwijl je het gevoel hebt dat je er geen verstand van hebt en je niet half in de positie voelt om commentaar te hebben. Eh… wat had ik ook alweer gezegd over ‘dat kan ik niet’? Juist: ‘ik vermag alle dingen in Hem die mijn kracht geeft’!

Hoe anders was het dan vorig jaar toen ik zelf auditie deed. Ik was zenuwachtig en voelde een zekere spanning: wat zouden ze van mij vinden? Zij hebben er immers verstand van. Nu waren de rollen omgedraaid en was ik één van degenen waar naar op gekeken wordt. Ik weet niet of de kandidaten dat echt zo ervoeren. Ik heb het ze niet gevraagd. Maar als ze er zo mee omgingen als ik toen wel.

Natuurlijk waren sommige kandidaten zenuwachtig. Maar wat misschien niemand zich realiseerde was dat ik ook zenuwachtig was. Ik had dat tenslotte ook niet eerder gedaan. En om iemand te begeleiden met wie je nog nooit samen hebt gespeeld is ook even andere koek. Dan merk je opeens hoe goed je al op je teamleden bent ingespeeld.

Eind goed, al goed. De kandidaten zijn inmiddels op de hoogte gebracht van de uitslag, dus staat niets mij in de weg om te melden dat het aanbiddingsteam is uitgebreid met 4 personen. Dat is een verdubbeling. Halleluja! We gaan aanstaande donderdag voor het eerst met elkaar oefenen. De dag daar op krijgt een van onze nieuwe teamgenoten de spreekwoordelijke vuurdoop. Nou ja, dat is misschien een groot woord. Ik bedoel op CBC bijten we niet.

Ik heb stiekem ook zelf een klein beetje auditie gedaan. Met zingen. Dat heb ik vorig jaar ook gedaan. Het oordeel was toen dat mijn zangkunst niet optimaal was, maar dat er wel wat aan te doen was. Helaas is het er in dat jaar niet van gekomen om daar ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan. Dus heb ik aangegeven dat ik daar dit jaar wel graag de gelegenheid voor krijg. Ik werd gelijk voorzien van een aantal tips. Die ik weer gelijk kon toepassen tijdens de conferentie bij de Shelter Dronten. Verbazingwekkend wat je aan een paar simpele tips kunt hebben!

Die conferentie ging trouwens o.a. over een klein begin. Dan denk je misschien: we moeten juist groot denken. En dat moet (lees: mag) ook. God heeft grote plannen met iedereen inclusief mijn persoontje. Maar zegt Jezus niet zelf: ‘wie trouw is in het kleine zal gesteld worden over het grote’?. Het begint dus in het klein. Zo heb ik ook een kleine begin gemaakt met de (grote) aanbiddingsbediening – met alle aspecten die daarbij horen – die God mij ter zijner tijd gaat geven!

Uitgelichte afbeelding: Matthias Wagner via Unsplash