‘Genees de zieken’: op pad met de gloriestoel

‘Elke dag met Jezus is beter dan de dag ervoor.’ zei ik vandaag tijdens een gesprek dat ging het leven met God. ‘Dan moet het vandaag wel een hele goeie dag zijn’ vervolgde ik, ‘want gisteren was al geweldig’. Gisteren zijn we namelijk met een groep van een stuk of 12 studenten en begeleiders van CBC op outreach geweest in Amsterdam Bijlmer met de gloriestoel van Ronald Plat. Dan worden er een aantal stoelen op straat neer gezet en banners, waarbij voorbijgangers uitgenodigd worden om plaatst te nemen als ze genezen willen worden van ziekten of klachten.

Nadat we onder genot van koffie/thee met gebak een korte instructie hadden gehad, gingen we aan de slag:

Veel mensen hebben klachten die veroorzaakt worden door beenlengteverschil. Iemand die in de mannenmode heeft gezeten vertelde me eens dat hij bij het aanmeten van een pantalon altijd de lengte van beide benen opmat omdat daar – zo was zijn ervaring – bij zo’n 60% van de mannen verschil in zat. Zo ook bij een vrouw die ik bediende. We hadden al een paar mensen met beenlengteverschil bediend. We moesten wel volhouden, want het gebeurde niet altijd meteen. Maar bij deze vrouw had ik mijn mond nog niet open gedaan of de benen waren al gelijk geworden. Daarna legde ik mijn hand op haar rug – want daar had ze nog klachten – zonder dat ik iets zei. Na ongeveer een halve minuut begon ze te vertellen dat ze alles voelde gebeuren in haar rug en dat de klachten verdwenen. Daarna mochten we haar vertellen dat God van haar houd en een plan met haar leven heeft – ze gaf aan kerkelijk te zijn, zoals eigenlijk de meeste mensen die gesproken hebben – en hebben we haar een foldertje van ‘jij ben speciaal’ meegegeven.

Een andere vrouw had ook rugklachten. Dus volgden we de ‘gebruikelijk procedure’ van het beenlengte meten. En inderdaad, bleek daar een verschil te zijn. Dus nadat we de benen door Gods kracht gelijk gemaakt hadden, gingen we ook de pijn in de rug en de dijspier aanpakken. Een aantal keer heb ik mijn hand opgelegd. Ze gaf aan dat de pijn steeds iets minder werd, maar we gingen – tot haar verbazing – gewoon door tot de pijn helemaal weg was. Jezus deed ten slotte ook geen halve wonderen. Nadat de pijn volledig weg was, hebben we haar het evangelie uitgelegd en mocht ik haar voorgaan in het gebed om de Heer aan te nemen.

We spraken ook een man die nieuwsgierig was wat we aan het doen waren. Het bleek een voorganger of diaken van een baptistengemeente te zijn. Toen wij uitlegden dat we mensen door de naam van Jezus aan het genezen waren, werd hij daardoor erg bemoedigd omdat wij dus niet alleen spraken over de genezende kracht van Jezus, maar het die ook in de praktijk brachten. Hij vond het prachtig.

Later kwam bedienden we ook een vrouw die in eerste instantie door liep, maar kort daarna terug kwam. Ze gaf aan dat haar hele lichaam sinds enkele weken zwaar aanvoelde. Ze had geen rugklachten of iets degelijks en bij controle bleken haar benen ook even lang te zijn – ja, we hebben ook mensen met van nature gelijke benen gezien. We hebben het juk en alle last over haar verbroken en terwijl we baden voelde ik op een gegeven moment Gods vrede over mij komen. Toen we klaar waren met bidden was alle zwaarte van haar afgevallen – ik denk dat dat was wat ik tijdens het bidden in de Geest ervoer – en ze vervolgde bijna huppelden haar weg.

Toen we al aan het opruimen waren kwam er nog een vrouw naar ons toe voor genezing. De kende God al, maar het had kanker in haar botten en in haar bloed en als gevolg daarvan leed ze pijn. Dus spraken we genezing uit en terwijl we nog baden, gaf ze aan dat de pijn weg was gegaan en dat ze wist ze genezen was.

En dit mijn maar een paar van de verhalen van mensen die we gesproken en bediend hebben (wie op facebook vrienden is met Ronald Plat of lid is van de gloriestoel pagina kan daar nog meer foto’s en filmpjes van de outreach vinden). Natuurlijk waren er ook mensen die er niets was van wilden weten. Maar het was gewoon erg bijzonder om God zo door je heen te zien werken. Want genezing is nog meer Zijn verlangen dan het onze. Je kon aan het gezicht van de mensen vaak al zien dat er iets gebeurde. Je zag dan voorzichtig de mondhoeken omhoog gaan en een glimlach ontstaan. Het meest bijzondere van de hele ervaring was dat eigenlijk iedereen die ik – om voor mezelf te spreken – bediend heb ook aangeraakt of genezen werd.

Uitgelichte afbeelding: Rémi Walle via Unsplash